donderdag 25 maart 2010

Chengdu


Mao Zedong
Nieuwe fietsvriend Shingo
Citylights

Een weekje relaxen............


Normaal als ik wat schrijf ben ik weer een eindje opgeschoten. Ik heb nu een heerlijke week "vakantie" gehad omdat ik op de verlenging van mijn visum moest wachten. Heb me prima vermaakt hier in dit geweldige hostel. Veel bier en gezelligheid met interessante mensen van over de hele wereld. Japanse fietsers ontmoet die een poging gaan wagen richting Lhasa. Ik geef ze weinig kans maar erg gezellige gasten. Vandaag hebben we samen fietsen gepoetst. Veel jappanners hier, wel een cool volkje!
Alles zit nog potdicht in West-Sichuan en Tibet is no-go. Bijna iedereen in het hostel is een beetje aan het wachten totdat ze Tibet inkunnen, volgens laatste berichten 6 april (gisteren was het nog 29 maart). Chengdu is echt een dikke megastad/ Ik heb heel veel plezier gehad op mijn fietsje hierzo. Door het drukke verkeer racen geeft echt een kick. Veel te spicy gegeten hier en veel teveel natuurlijk! Goede plek om even bij te komen.
 
Zoals jullie in het vorige bericht hebben kunnen lezen ben ik inmiddels wel klaar met de politie-ellende. Ik heb dan ook besloten een andere route te nemen. Het plan is morgen dus te vertrekken richting Xi'an (terracotta warriors) en daarna naar Qindao aan de kust. Vanaf daar wil ik de boot pakken naar Zuid-Korea. Daar een beetje fietsen, vervolgens weer per boot door reizen naar Japan (en verder). Richting de kust dus!

woensdag 17 maart 2010

Douchen in Chengdu


Ongewild ben ik gisteren vanuit de bergen aangekomen waar ik kon genieten van een heerlijke douche. 
Ongewild? Ja, ik heb weer eens te maken gehad met de politie. Houd het dan nooit op?
 
Ik ben in een paar dagen vanuit Garze over weer wat mooie bergpassen en slechte wegen naar Kangding gefietst (zie foto's). Daar werd ik gisteren van de straat geplukt door de politie. Of ik wel even direct wou vertrekken omdat ik als buitenlander niet welkom ben. Ok, ik ga wel...
Terug naar het guesthouse dus waar ik mijn spullen oppak. Als ik weg wil fietsen komt er een busje  met agenten aanrijden. Ik moet mijn fiets inladen en wordt zonder pardon op de bus gekwakt naar Chengdu! Ze zijn niet vriendelijk meer en vragen als "waarom en hoezo?" worden natuurlijk beantwoordt met "I'm just doing my job". Zwaar gefrustreerd zit ik dus 8 uur in de bus. Kom 's avonds om 23:00uur aan in de megastad Chengdu. Het is nog even zoeken in het donker naar het geschikte guesthouse.
Door dit stuk met de bus te doen loop ik ook de grote beloning van al dat klimwerk mis (De afdaling van Kangding naar Chengdu dat op slechts 500m ligt). Ik blijf hier een tijdje omdat ik mijn visum moet verlengen. Ga misschien ook afwijken van mijn originele route aangezien het met die Uiguren in Noord-West China ook allemaal geen koek en ei is. Ben echt klaar met die politie-onzin. Ik kan geeneens gaan waar ik wil! Iets dat het reizen per fiets juist zo mooi maakt! 
 
Even chillen hierzo dus, misschien word de route wel Shanghai - Japan, of een stuk door Mongolie.
Ik hou jullie op de hoogte! 

Stof en Sneeuw






Het laatste mooie weer op een hoge pas





Stofbende
Ellendige weg
Op weg naar de laatste pas
Freezing @ 4280 m

















woensdag 10 maart 2010

Icey Roads

Icey road 1
Icey Road 2
Rivier na Manigango
Laatste Hotel voor de terugkeer

Planning overhoop........


Lieve mensen, ik ben weer terug in Garze. Na een aantal dagen fietsen ben ik vandaag aangehouden bij een checkpoint van de politie en ik kon rechtsomkeert. Door de politieke situatie hebben ze het gebied rond Serxi en Yushu gisteren dichtgegooid.
10 maart is namelijk de datum waarop de Dalai Lama gevlucht is naar India. Dat ligt in deze streken nogal gevoelig. Tijdens het wachten bij het checkpoint kwam er een heel leger voorbij. 15 tanks en talloze bussen met millitairen. De politie heeft mijn taxi (6uur) terug betaald. Zit nu best te balen. Ben bij Dongma langsgeweest in Garze maar daar slapen kon niet. De politie komt iedere avond alles checken omdat het een klein hotel is. Slaap vannacht in het enige "foreigners hotel" in Garze. Bij Dongma pitten kan dus niet. Ze komt dan flink in de problemen met de politie. Maar even een nieuw plan maken dus.
De afgelopen dagen fietsen was echt schitterend en m'n gezondheid is na de pillenrommel van de Chinese dokter weer helemaal top. Een dag door de sneeuw gefietst. Dit was flink afzien en ben een keer gevallen met een snelheid van 6km/u. Niks ernstigs. Ook nog aangevallen door een troep wilde honden. Stenen gooien, schreeuwen en een paar trappen uitdelen werkte echter prima. Wel even schrikken. Morgen maar de verkeerde kant op... Jammer maar helaas!

vrijdag 5 maart 2010

De politie is je beste vriend

Gisteren vertrokken uit Xinlong voor een 110km lange rit naar Garze. Het was vermoeiend. Zeker omdat de chinese politie op deze route 5 checkpoints heeft neergezet. Volgens de agent bij post 2 is het hier "not safe". Kan me er weinig bij voorstellen. De tibetanen onderweg zijn namelijk supervriendelijk! Het enige gevaar dat ik kon bespeuren waren een paar kleine monnikjes met piepschuimen pistolen! Dit betekende voor mij dus aardig wat oponthoud. Paspoort laten zien, kopietje maken, formulieren invullen en vragen beantwoorden. Wat een gedoe en ik was er na post 1 al klaar mee! Kwam gisteren dan ook pas tegen zonsondergang aan in Garze. Bij het restaurant werd ik door de dochter (Dongma) uitgenodigd om vandaag in hun hotel gratis te overnachten. Leuke meid, is engelse lerares en vanavond samen een hapje eten. Het heeft vannacht gesneeuwd dus de rustdag komt op een goed moment!


Badgenummer 078775 en ik

Tibetaanse streken


Leaving Litang
Yaks
Tibetaanse hut
Tibetaans gevaar!!!
Garze

woensdag 3 maart 2010

Broodje Yak


De yak is een centraal onderdeel van de tibetaanse levenswijze. Ze maken er alles van, kleding, thee, broodjes en ze vormen een mooie toevoeging in het berglandschap. De afgelopen dagen stond de yak ook bij mij centraal.
 
Eergisteren werd ik onderweg uitgenodigd bij een tibetaanse familie, aangezien ik er al weer 75km en een flinke berg op had zitten sprak dit aanbod me wel aan. In het authenthieke tibetaanse huis is het lekker warm. De Dalai Lama aan de muur en veel houtsnijwerk. De jongen (waarvan ik de naam alweer vergeten ben) spreekt een klein beetje engels en ik probeer hem wat nieuwe woorden bij te brengen. De rest spreekt alleen tibetaans dus communiceren we een beetje met gebaren en vooral vriendelijk lachen naar elkaar. Ze zijn erg geinteresseerd in al mijn gadgets, vooral het hoofdlampje vinden ze geweldig! Ik moet veel eten en drinken van ze, maar de yak thee bevalt me niet zo goed. Wat een vette drap! Als avondeten is er het broodje yak. Een soort bapao gevuld met yak vlees en wat groente. Op zich best te doen. De volgende dag echter lekker ziek natuurlijk!
Fiets naar het eerstvolgende dorpje waar ik kan overnachten in de school. Heerlijk bijslapen de hele dag en vandaag nog een beetje brak zo'n 80km gefietst. Zit nu over de 6000km.
 
Iedereen heel erg bedankt voor de reacties, het is altijd fijn om even wat te lezen!